Δύτρια κατέγραψε τον μαγευτικό «χορό ζευγαρώματος» ιππόκαμπων
Νάνσυ Κουλούρα
31/05/2025
Μια σκηνή απίστευτης ομορφιάς με πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι ιππόκαμπων κατέγραψε με την κάμερά της μια δύτρια από την Αυστραλία.
Στα βίντεο που ανήρτησε στον λογαριασμό της στο Instagram, η Emily May περιγράφει πώς έγινε μάρτυρας του ζευγαρώματος των δύο ιππόκαμπων κάτω από την προβλήτα Rye Pier, ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία για καταδύσεις στη Μελβούρνη λόγω της εκπληκτικής θαλάσσιας βιοποικιλότητας της περιοχής.
«Μετά από χρόνια εξερευνήσεων οι ελπίδες μου ευοδώθηκαν και έγινα επιτέλους μάρτυρας μιας από τις πιο σπάνιες και μαγευτικές σκηνές που μπορεί να δει στον βυθό» γράφει η δύτρια στην αρχική της ανάρτηση, που έχει συγκεντρώσει σχεδόν 2.000 likes τα τελευταία 24ωρα.
Το βίντεο καταγράφει τη στιγμή της κορύφωσης ενός περίπλοκου «τελετουργικού ερωτοτροπίας» που διαθέτει μοναδικά χαρακτηριστικά σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο. Το σημαντικότερο από αυτά είναι, φυσικά, η ιδιόρρυθμη ωοζωοτοκία των ιππόκαμπων, οι οποίοι είναι από τα ελάχιστα είδη στον πλανήτη (μαζί με κάποια άλλα ψάρια της οικογένειας των Συγγναθιδών) όπου το αρσενικό «κυοφορεί» τα γονιμοποιημένα αυγά και κατόπιν γεννάει τέλεια σχηματισμένα μικρά.
Σε διαφορετικό post της, η δύτρια εξηγεί ότι πρόσεξε αρχικά τους δύο ιππόκαμπους, που ανήκουν στο είδος Hippocampus abdominalis, να κολυμπούν μαζί κοντά στη βάση ενός πυλώνα της προβλήτας. Γεμάτη περιέργεια, αποφάσισε να περιμένει για να δει τι θα ακολουθούσε. Μετά από λίγη ώρα, τα δύο πλάσματα άρχισαν να κολυμπούν μαζί προς τα πάνω, μπλέκοντας τις ουρές τους και στρέφοντας το ρύγχος τους προς την επιφάνεια του νερού.
Αφού ανέβηκαν μερικά εκατοστά, σταμάτησαν και το θηλυκό (ο ιππόκαμπος με τη μικρότερη κοιλιά) ευθυγραμμίστηκε με τον φουσκωμένο επωαστικό θύλακο του αρσενικού, ώστε να «κλειδώσουν» τα σώματά τους και να μεταφέρει τα αυγά της στο εσωτερικό του. Όταν ολοκληρώθηκε αυτή η διαδικασία, κατέβηκαν ξανά και τα δύο μαζί στον πυθμένα. Το αρσενικό άρχισε να λικνίζεται στο νερό, τεντώνοντας το σώμα του – πιθανώς σε μια προσπάθεια να συνηθίσει το νέο του βάρος – ενώ το θηλυκό απομακρύνθηκε μετά από λίγη ώρα.
Η παράξενη ιεροτελεστία ζευγαρώματος των ιππόκαμπων με τον «χορό της αυγής»
Η ιεροτελεστία ζευγαρώματος των ιππόκαμπων περιλαμβάνει πολλά στάδια «φλερτ» αλλά και μεταμορφώσεις. Σύμφωνα με το Project Seahorse, αφού το θηλυκό αποδεχτεί ως ταίρι της τον αρσενικό ιππόκαμπο, τον επισκέπτεται κάθε πρωί μετά το χάραμα, για όσο καιρό διαρκεί η περίοδος ερωτοτροπίας.
Σε αυτές τις πρωινές συναντήσεις, το ζευγάρι επιδίδεται σε έναν «χορό χαιρετισμού». Τα χρώματά τους γίνονται πιο φωτεινά, τα σώματά τους τρεμοπαίζουν και είτε κολυμπούν με πλεγμένες τις ουρές τους, είτε γαντζώνονται με αυτές στο ίδιο φύκι ή κοράλλι στον βυθό και περιστρέφονται για λίγα λεπτά. Αφού ολοκληρωθεί το σύντομο «ραντεβού», τα ψάρια απομακρύνονται το ένα από το άλλο και παραμένουν χωριστά για το υπόλοιπο της ημέρας.
Όταν φτάσει η στιγμή να ζευγαρώσουν, οι ιππόκαμποι πραγματοποιούν μια εξελιγμένη μορφή του πρωινού τους χορού, που διαρκεί περισσότερη ώρα και θυμίζει χορογραφία μπαλέτου. Μετά από μια σειρά από σινιάλα (όπως το στρέψιμο του ρύγχους προς τα πάνω) αφήνουν οποιοδήποτε στήριγμα και κολυμπούν μαζί προς την επιφάνεια του νερού, καθώς τα σώματά τους στροβιλίζονται για να ευθυγραμμιστούν σωστά. Αφού συμβεί αυτό και «κλειδώσουν», το θηλυκό αποθέτει τα αυγά, μέσω ενός σωληνίσκου, στον φουσκωμένο θύλακα επώασης του αρσενικού.
Η περίοδος εκκόλαψης των αυγών μέσα στο σώμα του αρσενικού μπορεί να διαρκέσει από 10 μέρες έως και έξι εβδομάδες ανάλογα με το είδος και τη θερμοκρασία του νερού. Στο τέλος της «εγκυμοσύνης», το αρσενικό αρχίζει να ωθεί τα μικρά ιπποκαμπάκια έξω από τον θύλακά του, μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει ώρες. Τα πλασματάκια αυτά είναι ικανά να επιβιώσουν μόνα τους και, όπως συμβαίνει με όλα σχεδόν τα είδη ψαριών, οι δεσμοί τους με την οικογένεια αποκόβονται αμέσως μετά τη γέννησή τους.
Είναι μονογαμικοί οι ιππόκαμποι;
Παρότι οι ιππόκαμποι δεν θεωρούνται γενικά μονογαμικά ζώα, πολλά είδη σχηματίζουν δεσμούς ζευγαριού που διαρκούν τουλάχιστον όσο η αναπαραγωγική περίοδος. Ορισμένα εμφανίζουν μεγαλύτερη αφοσίωση στο ταίρι τους, ενώ άλλα αλλάζουν σύντροφο όταν τους δίνεται η ευκαιρία.
Η μονογαμία στα ψάρια είναι σπάνια, ωστόσο φαίνεται πως υπάρχει σε ορισμένες περιπτώσεις, πιθανώς εξαιτίας περιβαλλοντικών συνθηκών. Σύμφωνα με τη θεωρία της «φύλαξης του συντρόφου», κάποια αρσενικά παραμένουν με ένα μόνο θηλυκό λόγω των πλεονεκτημάτων που παρουσιάζει αυτή η στρατηγική ως προς την επιτυχία της αναπαραγωγής.
Συγκεκριμένα, επειδή τα ποσοστά επιβίωσης των μικρών είναι πολύ χαμηλά, η εκκόλαψη έχει ζωτική σημασία. Αν και δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά, τα αρσενικά μπορεί να ανέλαβαν αυτόν τον ρόλο επειδή η διαδικασία παραγωγής των αυγών από τα θηλυκά είναι χρονοβόρα. Επωάζοντας λοιπόν τα αυγά ενώ το θηλυκό «ετοιμάζει» την επόμενη «παρτίδα», τα πλάσματα αυτά κερδίζουν χρόνο και μπορούν να φέρουν στον κόσμο ακόμα περισσότερους απογόνους.
