Όποιος έχει μεγαλώσει ένα κουτάβι, σίγουρα θα έχει τουλάχιστον ένα ρούχο με τρυπίτσες από τα δόντια του. Το δάγκωμα του κουταβιού είναι κάτι φυσιολογικό, λίγο ενοχλητικό, αλλά… ευτυχώς προσωρινό.

Ο τρόπος να εξερευνήσει ένα κουτάβι τον κόσμο γύρω του είναι το στόμα του. Θέλει να δοκιμάσει ότι βρίσκει μπροστά του, χωρίς να καταλαβαίνει ή να νοιάζεται αν επιτρέπεται ή αν θα του προκαλέσει κάποια στομαχική διαταραχή. Ειδική αγάπη και προτίμηση έχει τόσο στα δικά σας αντικείμενα, όπως τα παπούτσια, όσο και το ίδιο σας το δέρμα, κυρίως τα δάχτυλα στα χέρια και τα πόδια. Τα δόντια τους είναι μεν μικρά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους, όμως είναι κοφτερά.

Είτε δαγκώνουν εσάς, είτε τα έπιπλα, τα παπούτσια και ό,τι άλλο βρουν, είναι μια κατάσταση που τελειώνει κάποια στιγμή, αλλά μέχρι να συμβεί αυτό, θα πρέπει να βρείτε κάποιες αποτελεσματικές λύσεις. Δείτε λοιπόν κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε:

1. Δώστε στον σκύλο παιχνίδια για μάσημα

Είναι σημαντικό να κατανοήσετε πως ο σκύλος έχει ανάγκη να μασήσει. Εκτός από την περιέργειά του, έχει και τα ούλα που είναι σε διέγερση, αφού βγαίνουν τα δόντια ή αλλάζουν τα μωρουδιακά σε αυτά που θα έχει ως ενήλικος. Άρα, θα ψάξει να ικανοποιήσει αυτή την ανάγκη σε ό,τι υπάρχει στο σπίτι. Εσείς μπορείτε να του δώσετε παιχνίδια για μάσημα, με διαφορετικά σχήματα, υφές, μεγέθη, έτσι ώστε να του αποσπάσετε την προσοχή από τα οικιακά είδη. Βρείτε ανθεκτικά παιχνίδια για μάσημα, έτσι ώστε το δάγκωμα του κουταβιού να εκτονώνεται αποκλειστικά σε αυτά. Κόκκαλα, κόμποι, σχοινιά, υπάρχει μεγάλη ποικιλία για να διαλέξετε, αρκεί να είναι ανθεκτικά, φτιαγμένα από ασφαλή υλικά και κατάλληλα για την ηλικία του pet σας. Δηλαδή βρείτε αυτά που προορίζονται για κουτάβια και όχι για ενήλικους σκύλους.

2. Μην δίνετε από μόνοι σας τα χέρια σας για δάγκωμα

Πολλές φορές είτε ασυναίσθητα, είτε χωρίς να κατανοούν τις συνέπειες, κάποιοι κηδεμόνες ίσως να δίνουν οι ίδιοι τα χέρια τους στον σκύλο να τα δαγκώσει. Αυτό δεν είναι και τόσο καλή ιδέα, γιατί είναι σαν προκαλείτε οι ίδιοι το δάγκωμα του κουταβιού. Όταν θα σας ενοχλήσει και θα σας πονέσει ή όταν μεγαλώσει και συνεχίσει να το κάνει, θα πρέπει πριν τον μαλώσετε, να σκεφτείτε πως εσείς ξεκινήσατε αυτό το παιχνίδι. Το κουτάβι κράτησε στο μυαλό του πως του επιτρέψατε να σας δαγκώσει. Όταν πάει να το ξανακάνει και του πείτε “όχι”, θα μπερδευτεί, γιατί δεν θα καταλάβει τι κάνει λάθος. Άρα, όσο πιο ξεκάθαροι είστε, τόσο πιο γρήγορα θα μάθει τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Και σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να μην του δώσετε από μόνοι σας την επιλογή να δαγκώσει τα χέρια ή τα πόδια σας.

3. Αφήστε τα παιχνίδια του σκύλου στο πάτωμα

Αν αφήσετε ένα κόκκαλο στον καναπέ ή το έχετε στα χέρια σας, του δίνετε τη δυνατότητα να δαγκώσει και το έπιπλο και εσάς. Αν όμως τα απλώσετε στο πάτωμα, θα ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτά και θα μάθει να εκτονώνει την ανάγκη του για μάσημα σε αυτά. Αυτό θα σας βοηθήσει και με το φαγητό, γιατί αν του δίνετε να τρώει από το χέρι σας, είναι πιθανό να σας δαγκώσει από τη λαιμαργία του. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι το δάγκωμα του κουταβιού δεν είναι επιθετικό, αλλά αν το αφήσουμε να συμβαίνει όσο μεγαλώνει και χωρίς να το διορθώνουμε ή να το ανακατευθύνουμε, μπορεί να αλλάξει χαρακτήρα και να γίνει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά.

Τι πρέπει να κάνετε αν ο σκύλος σας παίζει με άγριο και επιθετικό τρόπο

Ένα από τα προβλήματα που συχνά αναφέρουν οι κηδεμόνες σκύλων είναι η επιθετικότητα του ζώου τους στο παιχνίδι.

4. Αντί να του φωνάζετε, δώστε του εναλλακτική λύση

Πριν πείτε στο κουτάβι “μη” ή “όχι”, σκεφτείτε να το κάνετε με άλλο τρόπο. Μόλις πάει να σας δαγκώσει, δώστε του ένα παιχνίδι για μάσημα. Μόλις συνειδητοποιήσει ότι με αυτό θα ασχοληθεί και σταματήσει να δαγκώνει εσάς, ή κάποιο αντικείμενο, πείτε του ένα μεγάλο “μπράβο”. Άρα, επιβραβεύετε την απόφασή του να μασήσει το κατάλληλο αντικείμενο που του δίνετε. Έτσι θα συνδέσει τα παιχνίδια με κάτι θετικό, που μπορείτε να το κάνετε ακόμα καλύτερο με μια μικρή λιχουδιά.

Είναι σημαντικό, την περίοδο που προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε το δάγκωμα του κουταβιού, θα πρέπει να έχετε συνοχή στη συμπεριφορά και την αντιμετώπισή σας. Τόσο εσείς όσο και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που ζουν στο σπίτι, θα πρέπει να έχετε ενιαίο τρόπο απέναντι στον νεαρό σας σκύλο. Αν δείτε ότι δυσκολεύεστε να βρείτε λύση, ζητήστε τη βοήθεια ενός εκπαιδευτή.