Η αλλαγή χρώματος στα δόντια των σκύλων είναι ένα σχετικά συνηθισμένο φαινόμενο. Από τι όμως προκαλείται και πόσο επικίνδυνο είναι;

Ορισμένες τροφές, κάποια φάρμακα ή ακόμα και μια μόλυνση μπορεί να αλλάξουν χρώμα στα δόντια του σκύλου σας και από λευκά να γίνουν κίτρινα. Αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται αποκλειστικά λόγω της μεγάλης ηλικίας του ζώου, όπως είθισται.

Το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα καθώς η συσσώρευση πλάκας ή τρυγίας -πέτρας- στα δόντια του σκύλου είναι κάτι σοβαρό που μπορεί να οδηγήσει σε ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα, απώλεια δοντιών, ακόμη και σε προβλήματα υγείας σε άλλα όργανα όπως η καρδιά, τα νεφρά και το ήπαρ. Οπότε η αλλαγή χρώματος από το φυσιολογικό των δοντιών δεν είναι ποτέ καλό σημάδι.

Το κίτρινο χρώμα στα δόντια του σκύλου

Το φυσιολογικό χρώμα των δοντιών διαφέρει ανάλογα με την απόχρωση, το πάχος και τη διαφάνεια του σμάλτου που καλύπτει το δόντι.

Τα κίτρινα δόντια στον σκύλο μπορεί να οφείλονται σε διάφορους παράγοντες ανάλογα με τον αν πρόκειται για εσωτερικό ή εξωτερικό αποχρωματισμό.

Ο εξωτερικός αποχρωματισμός συμβαίνει όταν χρώμα συσσωρεύεται στην επιφάνεια των δοντιών. Αυτό σημαίνει ότι η αιτία είναι εξωτερική, η οποία μπορεί να προκληθεί από τα περισσότερα φάρμακα, βακτηριακές κηλίδες, συστηματικές λοιμώξεις ή ακόμη και τροφή.

Ο εσωτερικός αποχρωματισμός οφείλεται σε δευτερογενείς παράγοντες, που συνήθως εμφανίζονται μέσα στο δόντι και επηρεάζουν και τα άλλα στρώματα. Εάν τα δόντια του σκύλου σας είναι κίτρινα, επισκεφθείτε αμέσως τον κτηνίατρο!

Τα κοινά συμπτώματα και των δύο τύπων αποχρωματισμού περιλαμβάνουν:

Ένα ή περισσότερα δόντια είναι ανώμαλα χρωματισμένα και μερικές φορές ακόμη και σπασμένα
Το σμάλτο έχει βαθουλώματα ή εμφανίζονται δακτύλιοι και γραμμές αποχρωματισμού
Αυτό προκαλείται από βακτηριακές κηλίδες, τροφή, μεγάλο ποσοστό φαρμάκων και έλλειψη βουρτσίσματος.

Παράγοντες που προκαλούν εξωτερικό αποχρωματισμό των δοντιών:

-Βακτηριακές κηλίδες, πλάκα

-Ορισμένες τροφές. Υγρές τροφές: Οι υγρές τροφές (κονσέρβες) και οι μαλακές τροφές τείνουν να ευνοούν περισσότερο τη συσσώρευση πλάκας στα δόντια, καθώς δεν προσφέρουν επαρκή μηχανικό καθαρισμό κατά τη μάσηση.

-Τροφές με σάκχαρα/υδατάνθρακες: Τροφές πλούσιες σε σάκχαρα και υδατάνθρακες συμβάλλουν στην ανάπτυξη βακτηρίων που σχηματίζουν την πλάκα.

-Αιμορραγία ούλων

-Οδοντικά υλικά αποκατάστασης

-Φάρμακα

-Μέταλλα

Παράγοντες που προκαλούν εσωτερικό αποχρωματισμό:

-Τραυματισμοί

-Συστηματικές λοιμώξεις

-Φάρμακα, όπως τετρακυκλίνη (μια οικογένεια αντιβιοτικών)

-Υπερβολικό φθόριο (π.χ. κατάποση οδοντόκρεμας με φθόριο)

-Υψηλά επίπεδα χολερυθρίνης στο αίμα

-Ατελής αδαμαντογένεση- όταν το σμάλτο δεν ασβεστοποιείται σωστά)

-Ατελής οδοντίν- μια κληρονομική διαταραχή που επηρεάζει την ανάπτυξη της οδοντίνης, του στρώματος που βρίσκεται κάτω από το σμάλτο των δοντιών 

Στο ιατρείο, πραγματοποιείται πλήρης αιματολογικός και ουρολογικός έλεγχος. Εσείς από την πλευρά σας θα πρέπει να δώσετε λεπτομερείς πληροφορίες για την υγεία του ζώου σας, την εμφάνιση των συμπτωμάτων και πιθανές αιτίες (π.χ. διατροφή, τραυματισμοί, πρόσφατες ασθένειες). Ο κτηνίατρος θα κάνει ακτινογραφία στα δόντια του σκύλου για να προσδιορίσει αν το κιτρίνισμα είναι εσωτερικό ή εξωτερικό. Ελέγχει επίσης αν υλικά αποκατάστασης ή βακτήρια εισέρχονται στο δόντι και προκαλούν σοβαρότερη βλάβη. Εάν το δόντι χρειάζεται αφαίρεση ή απαιτείται πιο λεπτομερής εξέταση ή αφαίρεση τρυγίας, ο κτηνίατρος πιθανότατα να κάνει στο ζώο αναισθησία.

Όλα τα αποχρωματισμένα δόντια πρέπει να αντιμετωπίζονται για να προληφθεί η συσσώρευση πλάκας και τρυγίας και περαιτέρω περιοδοντική νόσος.

Τα δόντια με αποχρωματισμό είναι πιο επιρρεπή σε θραύση, που μπορεί να οδηγήσει σε σχηματισμό αποστήματος. Ο αποχρωματισμός μπορεί να προληφθεί με σωστή φροντίδα, με τον πιο βασικό παράγοντα να είναι τακτική και σχολαστική στοματική υγιεινή.

Τροφές που δεν συνιστώνται

-Αποφύγετε τα τρόφιμα με άμυλο και ζάχαρη, καθώς αυξάνουν την πλάκα στο στόμα.
-Τροφές με ρύζι ή πατάτα μπορούν επίσης να βλάψουν: τα πολύ αμυλούχα τρόφιμα κολλάνε στα δόντια και οδηγούν σε επικίνδυνη τρυγία.
-Η ξηρά τροφή αλλάζει τη σύσταση του σάλιου, οπότε η δημιουργία τρυγίας μπορεί να είναι πιο συχνή.