Οι σκύλοι είναι εξαιρετικά εκφραστικά πλάσματα. Μέσα από τη γλώσσα του σώματός τους, το βλέμμα και τις μικρές καθημερινές τους αντιδράσεις, επικοινωνούν με τους ανθρώπους τους. Με τον μοναδικό τους τρόπο μπορούν να εκφράσουν χαρά, φόβο ή άγχος προτού καν γαβγίσουν, αρκεί να είμαστε παρατηρητικοί και να αφουγκραζόμαστε τα «θέλω» τους.

Αν και οι περισσότεροι κηδεμόνες αναγνωρίζουν ορισμένα βασικά σημάδια- όπως το κούνημα της ουράς ή το σήκωμα των αυτιών-, στην πραγματικότητα η γλώσσα του σώματος ενός σκύλου είναι πολύ πιο σύνθετη. Υπάρχουν πολλές μικρές, «σιωπηλές» ενδείξεις στη συμπεριφορά τους που μπορούν εύκολα να περάσουν απαρατήρητες, αν δεν είμαστε ιδιαιτέρως παρατηρητικοί ή είμαστε πολυάσχολοι. Αυτά τα μικρά μηνύματα, αν τα αντιληφθούμε και τα ερμηνεύσουμε σωστά, ίσως αποκαλύψουν ότι ο γούνινος φίλος μας αισθάνεται άβολα, πονάει ή ζητά βοήθεια με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο.

6 τρόποι με τους οποίους ο σκύλος μας ζητάει βοήθεια

1. Αλλαγή στην όρεξη ή στη δίψα

Μια ξαφνική μεταβολή στη συμπεριφορά ή στη δραστηριότητα αποτελεί συχνά το πρώτο «καμπανάκι» για κάθε υπεύθυνο κηδεμόνα. Όπως εξηγεί ο Jesus Aramendi, DVM, κτηνίατρος στο Furlife Vets στη Φλόριντα, με σχεδόν 20 χρόνια εμπειρίας στη γενική και επείγουσα κτηνιατρική, η διατάραξη βασικών συνηθειών όπως το φαγητό και το νερό δεν είναι ποτέ τυχαία. Όταν ένας σκύλος που τρώει με όρεξη αρχίζει να αδιαφορεί για το φαγητό, εμφανίζει υπερφαγία, ή πίνει πάρα πολύ ή αισθητά λιγότερο νερό, συνήθως κάτι δεν λειτουργεί ισορροπημένα στον οργανισμό του. Μικρές λεπτομέρειες, όπως ένα μπολ που μένει μισογεμάτο, μειωμένος ενθουσιασμός για την ώρα του φαγητού ή η αναζήτηση νερού σε «ασυνήθιστα» σημεία– ακόμη και στη λεκάνη της τουαλέτας-, μπορεί σε πρώτο χρόνο να περάσουν απαρατήρητες, αν ο κηδεμόνας δεν είναι παρατηρητικός ή είναι πολυάσχολος.

Παρότι ένα ήπιο στομαχικό πρόβλημα, η ζέστη ή η έντονη άσκηση μπορεί να εξηγήσουν τέτοιες αλλαγές, σημαντικές και επίμονες μεταβολές σχετίζονται και με πιο σοβαρές καταστάσεις, όπως νόσος Cushing, διαβήτης, καθώς και ηπατικές ή νεφρικές διαταραχές. Αν η αλλαγή διαρκέσει πάνω από μία ημέρα ή συνοδεύεται από έμετο, διάρροια ή κλαψούρισμα, χρειάζεται επίσκεψη στον κτηνίατρο.

2. Πόνος ή δυσκολία στο περπάτημα

Όταν ένας σκύλος πονάει στο πόδι ή σε άλλο σημείο του σώματος, συνήθως το δείχνει με δυσφορία στο περπάτημα ή έντονη αντίδραση όταν αγγίζετε την περιοχή. Μπορεί επίσης να εμφανίσει ξύσιμο, υπερβολικό γλείψιμο, εκκρίσεις, δυσκολία στην αναπνοή, βήχα, εμετό ή διάρροια.

Όταν ο σκύλος μας κουτσαίνει, αποφεύγει να πατήσει ένα πόδι, τινάζεται ή διαμαρτύρεται όταν τον αγγίζουμε, σχεδόν πάντα υπάρχει πόνος. Ο Aramendi επισημαίνει ότι οι σκύλοι πολλές φορές φαίνονται πιο «δραματικοί» επειδή δεν καταλαβαίνουν τι τους συμβαίνει, και αυτό εντείνει το άγχος τους.

Ο πόνος μπορεί να οφείλεται σε κάτι απλό, όπως ένα σπασμένο νύχι, αλλά και σε κάτι πολύ πιο χρόνιο, όπως αρθρίτιδα, δυσπλασία ισχίου ή αγκώνα ή νόσο Lyme. Αν ο σκύλος κινείται, τρώει και πίνει σχετικά φυσιολογικά, μπορούμε να τον παρακολουθήσουμε για 24–48 ώρες. Αν όμως το πρόβλημα επιδεινώνεται ή εμφανίζονται πρόσθετα συμπτώματα, απαιτείται άμεση εξέταση από τον κτηνίατρο του.

3. Κλαψούρισμα, γκρίνια και τρέμουλο

Το επαναλαμβανόμενο κλαψούρισμα, η γκρίνια και το τρέμουλο συχνά αποτελούν ένδειξη έντονου άγχους. Σύμφωνα με την Justine Lee, κτηνίατρο επειγόντων περιστατικών στο Animal Emergency & Referral Center στη Μινεσότα των ΗΠΑ, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνδέονται με άγχος αποχωρισμού, δυνατούς θορύβους όπως καταιγίδες ή πυροτεχνήματα, αλλά και με νέα πρόσωπα ή ζώα στο σπίτι.

Η δημιουργία ενός ήσυχου και ασφαλούς χώρου, η ήπια απευαισθητοποίηση (π.χ. να παίρνουμε τα κλειδιά χωρίς πάντα να φεύγουμε ή να φοράμε τα παπούτσια μας) η καθημερινή πνευματική απασχόληση και γευστικά σνακ όταν φεύγουμε βοηθούν σημαντικά.

4. Ατυχήματα μέσα στο σπίτι

Ένας σκύλος που έχει μάθει να κάνει την ανάγκη του έξω από κουτάβι και ξαφνικά λερώνει το σπίτι στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ότι κάτι δεν πάει καλά. Το να πρέπει να βγαίνει έξω περισσότερο ή λιγότερο από το συνηθισμένο είναι ένας άλλος δείκτης που χρήζει προσοχής. Η πολύ συχνή ή πολύ σπάνια ούρηση, ή η δυσκολία να κρατηθεί ως τη βόλτα μπορεί να υποδηλώνουν ουρολοίμωξη, γαστρεντερικά προβλήματα, αλλά και άγχος. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, αυτή η συμπεριφορά είναι μια κραυγή για βοήθεια καθώς οι σκύλοι αγαπούν τη ρουτίνα όπως και τα μωρά. Θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ότι ο σκύλος σας χρειάζεται να χρησιμοποιεί την τουαλέτα πιο συχνά από ό,τι νομίζετε, κάτι που είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο εάν λείπετε για πολλές ώρες.

Η τιμωρία σε καμία περίπτωση δεν βοηθά. Αντίθετα μεγαλώνει την ανασφάλεια του ζώου. Αν το πρόβλημα επιμένει πάνω από 24 ώρες και δεν βελτιώνεται με συχνότερες βόλτες, χρειάζεται να μιλήσετε με τον κτηνίατρό σας.

5. Επίμονο γλείψιμο ή ξύσιμο

Το συνεχές γλείψιμο των πατουσών, το έντονο ξύσιμο, η φαγούρα και οι δυσάρεστες οσμές από τα αυτιά είναι συχνά σημάδια αλλεργιών ή δερματικών φλεγμονών. Η Lee τονίζει ότι ενδείξεις όπως κοκκινίλα, φλεγμονή, αλλά και καφέ λεκέδες γύρω από τις πατούσες υποδηλώνουν πιθανή αλλεργική αντίδραση. Υπάρχουν τρεις συνηθισμένες αιτίες στους σκύλους και περιλαμβάνουν τις αλλεργίες στους ψύλλους, αλλεργική ρινίτιδα και τροφικές αλλεργίες. Χωρίς θεραπεία, (σαμπουάν κατά των ψύλλων ή συνταγογραφούμενα φάρμακα) αυτές μπορεί να οδηγήσουν σε βακτηριακές ή μυκητιασικές λοιμώξεις. Η διάγνωση απαιτεί κτηνιατρική καθοδήγηση, ενώ ίσως χρειαστεί και ειδική διατροφή για αρκετούς μήνες.

6. Καταστροφική συμπεριφορά

Σκύλος που μασάει διάφορα, όπως έπιπλα, παπούτσια και σοβατεπί δεν είναι απλώς «άτακτος». Αυτή η συμπεριφορά συνδέεται συχνά με βαρεμάρα, έλλειψη άσκησης ή άγχος αποχωρισμού. Η κατάλληλη εκτόνωση, οι βόλτες, τα διαδραστικά παιχνίδια, τα ανθεκτικά αντικείμενα για μάσημα και η πνευματική διέγερση με παιχνίδια που «ακονίζουν» το μυαλό του βοηθούν στην πρόληψη. Τα παζλ για σκύλους μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της πλήξης. Σε κάθε περίπτωση μιλήστε με τον κτηνίατρό σας.

Να θυμάστε πως στην καθημερινότητα με έναν σκύλο, ακόμη και η μικρότερη αλλαγή μπορεί να κρύβει ένα σημαντικό μήνυμα ή και πρόβλημα. Η παρατήρηση, η αγάπη, η έγκαιρη επίσκεψη στον κτηνίατρο, η συνεργασία με ειδικούς, οι αγκαλιές, τα χάδια και η τρυφερότητα βοηθούν τον μονάκριβο σκύλο μας να ξεπεράσει τις δυσκολίες του και να συνεχίζει να ζει δίπλα στην οικογένειά του με χαρά, ασφάλεια και αξιοπρέπεια, όπως του αξίζει.