Τα αλλαντικά είναι μια εύκολη λύση όταν θέλουμε ένα γρήγορο σνακ. Μπορούμε να τα βάλουμε μέσα σε τοστ, μπορούμε να τα φάμε σκέτα, μπορούμε να τα βάλουμε σε σουφλέ ζυμαρικών για να το κάνουμε ακόμα πιο γευστικό.

Σε όποια μορφή και να τα καταναλώσουμε είναι νόστιμα και χορταστικά. Υπάρχουν στο ψυγείο μας και τα περιλαμβάνουμε αρκετά συχνά στα γεύματά μας.

Ωστόσο, παρά την ωραία τους γεύση, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προτείνει τον περιορισμό ή την αποφυγή τους, και θεωρεί ότι η ασφαλής ποσότητα που μπορεί ένας άνθρωπος να καταναλώνει είναι περίπου 30 γραμμάρια (2 φέτες) την εβδομάδα. Ο ΠΟΥ κατατάσσει τα αλλαντικά στην κατηγορία των καρκινογόνων τροφίμων και τα συνδέει με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου και του στομάχου.

Οπότε, όσο νόστιμα και να είναι τα αλλαντικά, καλό είναι να προσέξουμε την ποσότητα που καταναλώνουμε.

Πρόκειται για μια εύκολη και γρήγορη επιλογή σνακ, και ίσως ορισμένες φορές σκεφτόμαστε αν πρέπει να δώσουμε και στον αγαπημένο μας σκύλο – ειδικά όταν μας κοιτάζει με αυτά τα γεμάτα συναισθήματα puppy eyes.

Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε; Μπορούμε να δώσουμε στον σκύλο μας αλλαντικά;

Η σύντομη απάντηση είναι όχι. Οι σκύλοι δεν πρέπει να τρώνε αλλαντικά, όπως για παράδειγμα ζαμπόν ή μπέικον καθώς περιέχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι, λιπαρά, μπαχαρικά και συντηρητικά. Τουλάχιστον δεν πρέπει να τρώνε συχνά και μεγάλες ποσότητες και θα εξηγήσουμε γιατί.

Τα επιβλαβή συστατικά των αλλαντικών

Αλάτι: Το αλάτι δεν είναι τοξικό για τους σκύλους σε μικρές ποσότητες. Μάλιστα, είναι απαραίτητο για την ισορροπία των ηλεκτρολυτών, των υγρών και της αρτηριακής τους πίεσης. Ωστόσο, η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλατιού μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα υγείας, όπως είναι βλάβη στα νεφρά, αυξημένη αρτηριακή πίεση και γαστρεντερικά θέματα, όπως εμετοί και διάρροιες.

Λιπαρά: Οι σκύλοι δεν πρέπει να τρώνε φαγητά που έχουν πολλά λιπαρά γιατί μπορεί να δυσκολευτούν να τα χωνέψουν. Είναι πολύ πιθανό τα λιπαρά να τους προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως είναι η παγκρεατίτιδα, μια εξαιρετικά επώδυνη και επικίνδυνη κατάσταση. Η συχνή και μακροχρόνια κατανάλωσή τους οδηγεί σε παχυσαρκία, διαβήτη και καρδιαγγειακά προβλήματα, οπότε καλό είναι να αποφεύγονται.

Μπαχαρικά: Οι σκύλοι δεν πρέπει να τρώνε κυρίως τα πικάντικα μπαχαρικά, καθώς μπορούν να τους προκαλέσουν στομαχικές διαταραχές, εμετό και διάρροια. Ορισμένα μπαχαρικά πιθανότατα να είναι πολύ πιο επικίνδυνα και να οδηγήσουν ακόμα και σε αναιμία, οπότε δεν πρέπει να καταναλώνονται από τους σκύλους.

Συντηρητικά: Δυστυχώς, τα περισσότερα τρόφιμα περιέχουν συντηρητικά και αυτό είναι κάτι που επιβαρύνει τον οργανισμό όλων – και ανθρώπων και σκύλων – μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, τα πολλά συντηρητικά σημαίνουν περισσότερες θερμίδες, και ίσως η αλόγιστη κατανάλωση τροφίμων με πολλά συντηρητικά οδηγήσει έναν σκύλο στην παχυσαρκία.

Τι επιτρέπεται να κάνουμε;

Όπως αναφέραμε, καλό είναι να αποφεύγουμε να δώσουμε στον σκύλο μας αλλαντικά. Ωστόσο, δεν θα του δημιουργήσουμε τεράστιο πρόβλημα αν του δώσουμε μια μικρή ποσότητα μια φορά την εβδομάδα – αν μπορούμε να δίνουμε ακόμα πιο σπάνια είναι προτιμότερο. Το ιδανικό βέβαια είναι τα αποφύγουμε τελείως.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα αλλαντικά δεν πρέπει ποτέ να αποτελούν κυρίως γεύμα, αλλά μόνο περιστασιακή λιχουδιά. Επίσης, αν θέλουμε να δώσουμε κάποιο αλλαντικό στον σκύλο μας, καλό είναι να αποφύγουμε τα καπνιστά, με πρόσθετο αλάτι και πιπέρι ή τα πολύ λιπαρά όπως το μπέικον, το πεπερόνι και το σαλάμι.

Ο κτηνίατρος που παρακολουθεί τον σκύλο μας μπορεί να μας συμβουλέψει καλύτερα, οπότε πριν δώσουμε στον σκύλο μας κάποιο αλλαντικό καλό είναι να τον συμβουλευτούμε για τον σωστό τρόπο εισαγωγής του στη διατροφή του.

Υπάρχουν υγιεινές εναλλακτικές αντί του επεξεργασμένου κρέατος;

Φυσικά! Αντί για αλλαντικά μπορούμε να δώσουμε στον σκύλο μας κοτόπουλο, μοσχάρι ή αρνί. Εννοείται ότι όλα αυτά τα κρέατα πρέπει να είναι καλά μαγειρεμένα – αποφεύγουμε τα τηγανιτά – χωρίς πέτσες και κόκαλα.

Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να αρνηθούμε ένα κομματάκι ζαμπόν στον σκύλο μας, αλλά το κάνουμε για το καλό της υγείας του. Τα “όχι” μας μπορεί να αποδειχτούν σωτήρια, τις περισσότερες αν όχι όλες τις φορές.