Πολλές φορές λέμε ότι σε κάποιες περιοχές, κάποια χωριά της επαρχίας, δεν κυκλοφορεί τίποτα. Και όμως, μπορεί να μην είναι αλήθεια κάτι τέτοιο, απλά εμείς να μην συναντάμε τα νυχτόβια πλάσματα που επιλέγουν να κινούνται περισσότερο τη νύχτα.

Τα νυχτόβια πτηνά τα ακούμε κάποιες φορές και τα συναντάμε ακόμα πιο σπάνια, ειδικά στα πολύβουα αστικά κέντρα. H Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία παρουσιάζει τους νυχτόβιους φτερωτούς κατοίκους της χώρας μας:

Χουχουριστής

Σε πολλά χωριά τον αποκαλούν και Χουχουλιόγιωργα, ενώ η επιστημονική ονομασία είναι Strix aluco. Είναι σχεδόν αποκλειστικά νυκτόβιος και διατηρεί χαμηλό προφίλ. Είναι αρκετά εξαπλωμένος στην ηπειρωτική χώρα και ορισμένα μεγάλα νησιά, η παρουσία του όμως δύσκολα αποκαλύπτεται παρά μόνο την άνοιξη που το χαρακτηριστικό του κάλεσμα σπάει τη μονοτονία της νύχτας. Μπορεί να ζει εξίσου άνετα τόσο σε πυκνά δάση όσο και σε ανοιχτές εκτάσεις, αρκεί να υπάρχει κατάλληλη θέση φωλιάσματος, δηλαδή κουφάλες δέντρων ή τρύπες σε βράχους. Μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και μέσα σε μεγάλες πόλεις.

Με τι τρέφεται: Mε τρωκτικά, αλλά δεν λέει και όχι σε πουλιά αν αυτά είναι πολυάριθμα.

Σπουργιτόγλαυκα

Η μικρότερη κουκουβάγια, που όσο μπόι της λείπει τόσο θάρρος έχει! Η επιστημονική της ονομασία είναι Glaucidium passerinum. Δεν διστάζει να επιτεθεί σε πουλιά μεγαλύτερα από αυτή σε μέγεθος, όπως οι Τσίχλες, και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία. Είναι το πιο σπάνιο και δυσκολοθώρητο είδος κουκουβάγιας της χώρας μας, αφού, μέχρι σήμερα, έχει καταγραφεί μόνο στα πυκνά δάση της Ροδόπης.

Με τι τρέφεται: Με μικρά θηλαστικά και πουλιά και παρόλο που είναι αρκετά ημερόβιο είδος, η παρατήρησή της είναι… δύσκολη υπόθεση λόγω του μικρού πληθυσμού της.

Τυτώ

Με λευκό πτέρωμα και κατάμαυρα μάτια, είναι ένα από τα πιο όμορφα, κομψά και αινιγματικά είδη πουλιών. Η επιστημονική της ονομασία είναι Tyto alba και είναι καθαρά νυκτόβια. Το αθόρυβο, κυματιστό πέταγμά της το σούρουπο που θυμίζει φάντασμα και η χαρακτηριστική, άγρια και ανακατεμένη με διάφορα σφυρίγματα φωνή της, την έχει «δέσει» με πολλούς θρύλους και μύθους. Εξαπλωμένη σε όλη την ηπειρωτική χώρα αλλά και σε πολλά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, η Τυτώ (γνωστή και ως χαροπούλι ή κλαψοπούλι) προτιμάει αγροτικές περιοχές με διάσπαρτα κτίρια για να φωλιάσει.

Με τι τρέφεται: Κυρίως με τρωκτικά, αποτελώντας πολύτιμο σύμμαχο των αγροτών.

Αιγωλιός

Καθαρά νυχτόβιος, γνωστός για πολλούς χωρικούς και ως Χαροπούλι. Η επιστημονική του ονομασία είναι Aegolius funereus και ζει αποκλειστικά σε δάση μεσαίου και μεγάλου υψομέτρου. Η οπτική παρατήρησή του είναι εξαιρετικά δύσκολη και οι περισσότεροι αρκούνται στο να ακούσουν την ιδιαίτερη φωνή του που, για πολλούς αποτελούσε στο παρελθόν προαναγγελία θανάτου. Η παρουσία του έχει επιβεβαιωθεί σε διάσπαρτες περιοχές της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας, (π.χ. Ροδόπη, Όλυμπος, Οίτη, Παρνασσός) αν και είναι πολύ πιθανό να απαντάται και σε αρκετές άλλες ορεινές περιοχές.

Με τι τρέφεται: Κυρίως με τρωκτικά, βοηθώντας έτσι στην προστασία των καλλιεργιών.

Κουκουβάγια

Σύμβολο της σοφίας αλλά και της πόλης της Αθήνας, είναι ο πιο γνωστός εκπρόσωπος της κουκουβαγιο-οικογένειας στη χώρα μας και όχι τυχαία, καθώς είναι το είδος με τη μεγαλύτερη εξάπλωση, τόσο στην ηπειρωτική όσο και στη νησιωτική Ελλάδα. Η επιστημονική της ονομασία είναι Athene noctua. Αν και… νυχτόβιος τύπος, η κουκουβάγια κυκλοφορεί συχνά και στο φως της ημέρας, καθιστώντας τη μακράν το πιο φωτογενές είδος. Φωλιάζει σε ανοιχτές εκτάσεις κάθε είδους: καλλιέργειες, μακκία, φρύγανα, αλλά και σε πάρκα πόλεων. Στο παρελθόν παρατηρήθηκε σημαντική μείωση των πληθυσμών της εξαιτίας της εκτεταμένης χρήσης αγροχημικών, στις μέρες μας όμως δείχνουν να έχουν σταθεροποιηθεί.

Με τι τρέφεται: Με μικρά τρωκτικά και μεγάλα έντομα.

Γκιώνης

Από τις μικρότερες κουκουβάγιες της Ελλάδας, είναι η μόνη που μεταναστεύει σε τακτική βάση. Ωστόσο, αρκετά πουλιά στη Νότια Ελλάδα παραμένουν και τον χειμώνα, οι βόρειοι πληθυσμοί όμως μεταναστεύουν κάθε φθινόπωρο. Η χαρακτηριστική φωνή του είναι κοινό άκουσμα στα χωριά και τις πόλεις, ακόμα και στο κέντρο μεγάλων πόλεων όπως η Αθήνα! Φωλιάζει κυρίως σε δέντρα, γι’ αυτό και τον βρίσκουμε σε οποιοδήποτε βιότοπο διαθέτει έστω και αραιές συστάδες δέντρων (δάση, υγρότοπους, αγροτικές εκτάσεις) ακόμα και σε πάρκα πόλεων.

Με τι τρέφεται: Λόγω του μικρού μεγέθους του, τρέφεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με έντομα.

Γιδοβύζι

Ξεχωριστό και με αποκλειστικά… νυκτόβιες συνήθειες, είναι καλοκαιρινός επισκέπτης της χώρας μας. Η επιστημονική ονομασία του είναι Caprimulgus europaeus. Τo τραγούδι του, που θυμίζει τριζόνι, είναι από τους πιο χαρακτηριστικούς ήχους τις καλοκαιρινές νύχτες σε πολλά μέρη της χώρας μας. Το βράδυ κάθεται πολύ συχνά σε δρόμους, ενώ το πρωί παίρνει έναν υπνάκο συνήθως πάνω σε δέντρα. Σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, το όνομά του το πήρε επειδή επισκέπτεται τα μαντριά για να πιει γάλα από τα αιγοπρόβατα.

Με τι τρέφεται: Με μεγάλα έντομα που πιάνει εν πτήσει, συχνά πάνω και από στάνες.

Τώρα που γνωρίσατε τα νυχτόβια πουλιά της χώρας μας, ίσως καταφέρετε να τα αναγνωρίσετε κιόλας, αν τα συναντήσετε.