Λίγο έμεινε για να ξεκινήσουν οι βουτιές στη θάλασσα. Για κάποιους βέβαια έχουν αρχίσει. Το καλοκαίρι είναι η ιδανική περίοδος για να εξερευνήσουμε τα πλάσματα που ζουν στο βυθό, αλλά και στην ακτή. Ένα από αυτά είναι και οι αστερίες.

Άλλοι βάζουν τις μάσκες τους και κοιτάνε τον πλούσιο βυθό, που όσο ανέγγιχτος είναι, τόσο περισσότερο πλούτο σε χλωρίδα και πανίδα έχει. Εχθρός του είναι ο άνθρωπος με τις παρεμβάσεις που κάνει, αλλά και με τα σκουπίδια που αφήνει. Πόσες φορές δεν έχουμε δει σε καθαρισμούς βυθών να βγαίνουν ελαστικά αυτοκινήτων, ηλεκτρικά πατίνια και δεκάδες άλλα αντικείμενα που δεν έχουν καμία θέση εκεί;

Ένα από τα πλάσματα που είναι συνυφασμένα με το βυθό και την άμμο, είναι ο αστερίας. Από wallpaper σε υπολογιστές, μέχρι ντεκόρ σε σπίτια, ο αστερίας είναι διάσημος για το υπέροχο σχήμα του, αλλά λιγότερο γνωστός για τις συνήθειές του και τη χρησιμότητά του. Γι’ αυτό άλλωστε πέφτει συχνά θύμα των ανθρώπων, που για μια φωτογραφία, θα τον σηκώσουν, θα τον μεταφέρουν και -ακόμα χειρότερα- θα τον πάρουν σπίτι τους. Εκείνος δεν μπορεί να αντιδράσει, καθώς ούτε μπορεί να τρέξει, ούτε να αμυνθεί, άρα μένει ανυπεράσπιστος και στο τέλος, δυστυχώς, πεθαίνει.

Ας δούμε μερικά πράγματα για εκείνον:

– Η επιστημονική ονομασία του είναι Luidia Ciliaris και υπάρχουν περίπου 1900 είδη σε όλον τον κόσμο. Τα περισσότερα τα συναντάμε στον Ινδικό και τον Ειρηνικό ωκεανό.

– Ανήκει στα ασπόνδυλα και δεν είναι ψάρι. Είναι μέλος της οικογένειας των Εχινόδερμων.

– Τρέφεται με μύδια, στρείδια, αχιβάδες, μικρά ψάρια, αλλά και θαλάσσια σφουγγάρια. Οι αστερίες μπορούν να ζήσουν αρκετές μέρες χωρίς τροφή, λαμβάνοντας θρεπτικά συστατικά από το νερό της θάλασσας.

– Δεν έχει φύλο, ούτε αίμα, ούτε καρδιά. Ναι, είναι τόσο ξεχωριστός!

– Ζει κάτω από το νερό και κοντά στην ακτή. Η ιδανική θερμοκρασία νερού για να επιζήσει είναι έως 22 βαθμούς.

– Έχει δύο στομάχια.

– Τα πόδια του λέγονται βραχίονες και αν ένας από αυτούς χαθεί ή κοπεί, ο αστερίας έχει εκπληκτική δυνατότητα ανάπλασης και προκύπτει γρήγορα ένας νέος.

– Τα μάτια του αστερία βρίσκονται στο τέλος κάθε βραχίονα, άρα διαθέτει 5 μάτια.

– Κάποια σπάνια είδη αστερία έχουν πάνω από 5 βραχίονες, ενώ υπάρχει και είδος με 40.

– Δεν έχουν δηλητήριο, είναι όμως πιθανό να έχουν έρθει σε επαφή με κάποιο άλλο είδος του βυθού που έχει δηλητήριο και να έχουν πάνω στο δέρμα τους ίχνη από τοξική ουσία. Επίσης, δεν έχουν δόντια, άρα δεν δαγκώνουν.

Γιατί δεν πρέπει να μετακινείτε τους αστερίες από το σημείο που βρίσκονται:

1. Μπορεί να μην είναι ψάρια, αλλά ζουν μόνο κάτω από το νερό. Εκτός αυτού δεν μπορούν να αναπνεύσουν, άρα πεθαίνουν. Αρκούν λίγα λεπτά εκτός νερού για να σταματήσουν να αναπνέουν.

2. Βιώνουν μεγάλο στρες όταν αλλάζουν περιβάλλον μέσα στο νερό, οπότε φανταστείτε αν τους βγάλετε έξω από αυτό.

3. Θέλουν απαλές κινήσεις επειδή το σώμα τους μπορεί να τραυματιστεί με κάτι που σε εμάς φαίνεται ακίνδυνο. Αγγίζοντάς τους, μπορεί να τους κλείνουμε κάποιο αεραγωγό, άρα να τους προκαλούμε ασφυξία.

4. Όταν πιάνουμε έναν αστερία με τα χέρια μας, είναι πιθανό να του μεταδώσουμε κάποια βακτήρια. Ακόμη δηλαδή κι από το αντηλιακό που φοράμε. Κάτι τέτοιο θα του προκαλέσει σίγουρο θάνατο.

5. Αν κάνετε κατάδυση και βρείτε κολλημένους αστερίες σε έναν βράχο, δεν θα πρέπει να τους τραβήξετε από εκεί, γιατί θα σπάσουν οι βαδιστικοί ποδίσκοι, που τους βοηθούν να μετακινούνται και να γαντζώνονται. Ναι μεν θα βγάλουν καινούριους, όμως μέχρι να συμβεί αυτό, θα δυσκολεύονται πολύ στη δραστηριότητά τους.

Άρα, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως το μόνο ακίνδυνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε όταν συναντάμε αστερίες, είναι απλά να τους κοιτάμε. Αν έχετε εξοπλισμό για υποβρύχιες φωτογραφίες, μπορείτε να τραβήξετε όσες θέλετε, αρκεί να μην τους μετακινήσετε από το σημείο που βρίσκονται. Οτιδήποτε άλλο θα τους προκαλέσει τραυματισμό ή θάνατο, χωρίς υπερβολή.

Οι καθαρές θάλασσες και ακτές είναι κάτι που εξαρτάται από εμάς και είναι η κληρονομιά που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές. Επομένως πρέπει να φροντίσουμε για τη μακροημέρευση των οργανισμών που ζουν στο νερό. Πετώντας κάτι στο βυθό, μολύνουμε ό,τι ζει εκεί και θέτουμε τη ζωή τους σε κίνδυνο. Με ενημέρωση και σεβασμό, μπορεί ο καθένας να κάνει ένα μικρό βήμα για τη διάσωση του υδάτινου πλούτου.