«Μεγάλωσα σε μονοκατοικία. Είχαμε πάντα κάποιο σκυλί έξω στον κήπο. Αλλά αυτό που ζω αυτή τη στιγμή με τη Χούμπι δεν το έχω ξαναζήσει. Είναι πολύ διαφορετικό να έχεις ένα πλάσμα μέσα στο σπίτι σου, να κοιμάται δίπλα σου, και άλλο να ζει έξω.

Τη Χούμπι αν το καλοσκεφτώ, δεν τη βρήκα εγώ – εκείνη με βρήκε. Και το timing ήταν πολύ περίεργο. Πριν τρία χρόνια έκανα ένα διαφημιστικό βίντεο για το Stray.gr, για την αξία της υιοθεσίας ενός αδέσποτου. Δυο μέρες μετά, Σάββατο βράδυ προς Κυριακή πρωί 8 Αυγούστου, πριν ξημερώσει η μέρα που γιορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Γάτας -τυχαίο άραγε;-, έβρεχε καταρρακτωδώς κι εγώ καθόμουν στο σπίτι, όταν άκουσα ένα γατίσιο κλάμα απ’ έξω. Βγήκα και βρήκα στη βροχή δυο μωρά γατιά. Οριακά ήταν δύο εβδομάδων, μόλις είχαν ανοίξει τα ματάκια τους. Τα πήρα σπίτι, κι άρχισα να ψάχνω πώς μπορώ να τα ταΐσω για να τα κρατήσω στη ζωή. Τα παιδιά από το Stray.gr με βοήθησαν αμέσως. Ενώ εκείνη τη στιγμή τα έβαλα στο σπίτι για να μην πεθάνουν, από τη δεύτερη κιόλας μέρα είχα αποφασίσει ότι θα μείνουν εδώ. Το αδερφάκι της Χούμπι δεν τα κατάφερε δυστυχώς, όπως πολλές φορές συμβαίνει σε τόσο μικρά γατιά.

Παρ’ όλα αυτά η Χούμπι ήταν γραφτό να γίνει η παρέα μου. Το όνομά της, κι ας φαίνεται περίεργο σε κάποιους, είναι από την ιρανική λέξη khobi, που το λένε οι Ιρανοί όταν σε συναντούν στον δρόμο και θέλουν να σε ρωτήσουν αν είσαι καλά. Εκείνη την εποχή είχα μόλις γυρίσει από μια τρίμηνη παραμονή στο Ιράν όπου έλειπα για κινηματογραφικά γυρίσματα. Οπότε είχα συνηθίσει να ακούω τη λέξη και αποφάσισα να γίνει το όνομα της Χούμπι.

Η στιγμή που την πρωτοπήρα στην αγκαλιά μου και άρχισα να την ταΐζω με σύριγγα και μπιμπερό ήταν ασύγκριτη. Είναι η στιγμή που σου ξυπνάει όλες τις κρυμμένες ευαισθησίες και τα ένστικτα προστασίας.

Ο τρόπος που βρήκα τη Χούμπι, εκείνη τη βραδιά που όλα τα pet shop ήταν κλειστά και δεν μπορούσα αρχικά να βρω ό,τι χρειαζόμουν για να τη φροντίσω, ήταν και η απαρχή ενός προσωπικού στοιχήματος: του Zoobox. Το Zoobox είναι ένα project αυτόματων 24ωρων πωλητών που ξεκινήσαμε με τον συνέταιρό μου τον Πάνο, έχοντας ακριβώς αυτό κατά νου: να δώσουμε πρόσβαση σε κηδεμόνα ζώου και κάθε φιλόζωο, οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, στα απαραίτητα που χρειάζεται εκείνος και το ζώο του. Μάλιστα μέρος των εσόδων κάθε αυτόματου πωλητή πηγαίνει στη Φιλοζωική Οργάνωση της κάθε περιοχής, για να ενισχύσει τη βοήθεια προς τα αδέσποτα.

Με τη Χούμπι από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα έχουμε μια μοναδική σχέση που έχει καταρρίψει για μένα όλα τα στερεότυπα για τις γάτες. Είμαστε συνεχώς μαζί, τρίβεται στο πρόσωπο και τα μούσια μου, δίνουμε φιλιά, την παίρνω μαζί μου και προσαρμόζεται σχεδόν σε κάθε περιβάλλον πολύ εύκολα, σαν σκύλος. Έχει γίνει και social media celebrity, έχει αμέτρητους φίλους στο group «Σατανισμός και γάτες» στο facebook και μοιραζόμαστε συχνά τη σχέση και την τρυφερότητα που έχουμε αναπτύξει.
Τα ζώα δεν ενδιαφέρονται για το “ποιος είσαι”. Δεν τα νοιάζει αν είσαι επώνυμος, αν είσαι ψηλός ή κοντός, αν είσαι αδύνατος ή αν πήρες κιλά, σε ποια κοινωνική τάξη ανήκεις ή αν έχεις ακριβό αυτοκίνητο. Δεν τα νοιάζει τίποτα, μόνο να τα αγαπάς. Κι αυτό από μόνο του είναι μάθημα».

*Ο Γιάννης Σπαλιάρας είναι μοντέλο και ηθοποιός. Είναι, μαζί με τον Πάνο Βισβάρδη, οι  δημιουργοί του Zoobox, του πρώτου αυτόματου πωλητή εξυπηρέτησης για κατοικίδια και αδέσποτα, με τροφές και είδη πρώτη ανάγκης.