Είστε μέσα στο σπίτι σας και κάνετε δουλειές. Ξαφνικά βλέπετε έναν σίφουνα να μπαίνει από τη βεράντα έχοντας κάτι στο στόμα. Ο σίφουνας είναι η γάτα σας και αυτό που έχει στο στόμα της είναι ένα άτυχο πουλάκι.

Οι γάτες μας είναι υπέροχες, αξιαγάπητες, τρυφερές και μας δείχνουν την αγάπη τους με διάφορους τρόπους. Και όμως αυτά τα αξιαγάπητα και τρυφερά πλάσματα είναι και φοβεροί θηρευτές, κάτι που σίγουρα έχετε καταλάβει όταν σαν φέρνουν νεκρά ή ζωντανά ζώα. Τα θηράματά τους δηλαδή.

Αν αναρωτιέστε γιατί ενώ βρίσκονται σε σπίτι και έχουν τα πάντα, που σημαίνει ότι δεν κουράζονται για τίποτα, συνεχίζουν να κυνηγούν, θα σας πούμε ότι η συμπεριφορά αυτή είναι στο DNA τους και την ”κουβαλούν” μαζί τους όσα χρόνια και αν έχουν περάσει. Επίσης οι λόγοι που κυνηγούν και σας φέρνουν τη λεία τους είναι αρκετοί. Κάποιες γάτες το κάνουν συνέχεια. Κάποιες άλλες, που είναι περισσότερο τεμπέλες, το κάνουν σπάνια.

Όσο όμως και αν αυτό είναι κάτι φυσιολογικό, οι περισσότεροι από εμάς ταραζόμαστε, δεν θέλουμε να γίνεται και τρέχουμε να απεγκλωβίσουμε το πλάσμα- αν είναι ζωντανό- από τα δόντια της. Τι φταίει το κακόμοιρο το πουλάκι; Κάποιοι δεν αντιδρούν καθόλου θεωρώντας ότι αφού έτσι υπαγορεύουν τα ένστικτα του ζώου, ποιοι είμαστε εμείς που θα τα εμποδίσουμε.

Οι γάτες σκοτώνουν, σύμφωνα με τον Peter Marra, βιολόγο και διευθυντή του Smithsonian Migratory Bird Center στην Ουάσιγκτον, κάπου μεταξύ 1 και 4 δισεκατομμύρια πουλιά κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες έχοντας προκαλέσει τουλάχιστον 33 εξαφανίσεις ειδών. Αυτός είναι ένας τεράστιος αριθμός. Στο Ηνωμένο Βασίλειο δε, σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι γάτες πιάνουν περίπου 100 εκατομμύρια θηράματα κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού, εκ των οποίων τα 27 εκατομμύρια είναι πουλιά. Αυτά δεν είναι καλά νέα για την άγρια πανίδα.

Τι λοιπόν κυρίως ωθεί τις γάτες μας να μας φέρνουν και να μας επιδεικνύουν αυτό που έπιασαν και να μας το προσφέρουν σαν δωράκι; Και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για αυτό;

1. Εν αρχή ην το DNA – Το ένστικτο του κυνηγού

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω παρόλο που οι γάτες είναι πλέον κατοικίδια και έχει αλλάξει εντελώς ο τρόπος ζωής τους, τα ένστικτα του θηρευτή εξακολουθούν να υπάρχουν. Οι περισσότερες γάτες διατηρούν ακόμα ισχυρή την επιθυμία για κυνήγι που είχαν οι πρόγονοί τους.

2. Σήμανση της περιοχής της

Οι γάτες προστατεύουν την περιοχή που μένουν, την επικράτειά τους, το βασίλειό τους. Φέρνοντας το θήραμα στο σπίτι, δείχνουν με ακόμα έναν τρόπο την κυριαρχία τους.

3. Ένας τρόπος να σας δείξει την αγάπη της

Η γάτα σας μπορεί να φέρνει κάτι που έπιασε για να σας κάνει ένα δώρο δείχνοντάς σας με αυτόν τον τρόπο την αγάπη της όπως της δείχνετε και εσείς- με άλλους τρόπους φυσικά- τη δική σας.

Γνωρίζει πόσο την αγαπάτε, πόσο ενδιαφέρεστε για αυτή και πόσο τη φροντίζετε. Έτσι θέλει να δείξει και εκείνη την αγάπη της. Επίσης θέλει να φέρει το θήραμά της στο σπίτι για να επιδείξει τις ικανότητές της και να έχει την αποδοχή σας.

4. Για παιχνίδι

Κάποιες φορές η συγκεκριμένη συμπεριφορά μιας γάτας μπορεί να μη σχετίζεται με την επιθυμία να κυνηγήσει ή να σας ευχαριστήσει. Μπορεί να είναι απλώς ο τρόπος που παίζει και διασκεδάζει.

Βλέπει κάτι μικρό να τρέχει, οπότε το πιάνει. Η επιθετική της φύση μπορεί να την ωθήσει να το σκοτώσει. Μπορεί όμως και να το σκοτώσει κατά λάθος. Ή και να το φέρει μέσα στο σπίτι ζωντανό.

Δύο τρόποι για τον περιορισμό αυτής της συμπεριφοράς

Για να περιορίσετε τη συγκεκριμένη κυνηγετική συμπεριφορά της γάτας σας και να σώσετε τα διάφορα ζωάκια που πέφτουν στα νύχια της, μπορείτε να προσπαθήσετε να κάνετε κάποια πράγματα που θα δούμε πιο κάτω και που ίσως φέρουν αποτελέσματα.

Αυτό όμως που πρέπει να ξέρουμε πριν κάνουμε οτιδήποτε είναι ότι σε καμιά περίπτωση δεν μαλώνουμε ή τιμωρούμε τη γάτα μας για αυτό. Δεν έχει κάνει τίποτα περισσότερο από αυτό που προστάζει η φύση της.

Οι ερευνητές έχουν στο παρελθόν επιζητήσει λύση σε αυτό το πρόβλημα βρίσκοντας ότι δύο βασικές αλλαγές στη ζωή μιας γάτας μπορεί να μειώσουν τη συχνότητα της συγκεκριμένης συμπεριφοράς της. Καμία από τις δύο αλλαγές δεν έχει να κάνει με την περιορισμένη διαβίωση της γάτας στο εσωτερικό του σπιτιού. Και αυτό γιατί υπάρχουν γάτες που βγαίνουν σε προστατευμένες αυλές ή κήπους για τις βόλτες τους και μπαίνουν ξανά στο σπίτι. Υπάρχουν επίσης και οι βεράντες που μπορεί να έχουμε πολλά λουλούδια και φυτά και να περνάνε εκεί πολλές ώρες. Εδώ είναι άσχημο αυτά τα ζώα ξαφνικά να περιοριστούν.

Μια λοιπόν έρευνα που διεξήγαγε το δημόσιο ερευνητικό Πανεπιστήμιο στο Έξετερ του Ηνωμένου Βασιλείου διαπίστωσε σε ένα πείραμα που έκανε δύο πολύ ενδιαφέροντα πράγματα: Η αντικατάσταση της τροφής μιας γάτας με κάποια άλλη πλούσια σε κρέας μείωσε τον αριθμό των θηραμάτων που έφερνε στο σπίτι το ζώο κατά 36% και το δεύτερο ότι 5 με 10 λεπτά παιχνιδιού καθημερινά του ζώου με τον κηδεμόνα του είχαν ως αποτέλεσμα μείωση κατά 25%. των θηραμάτων που έφερνε σπίτι. Οι κηδεμόνες εδώ μιμούμενοι το κυνήγι των ζώων τους άρχισαν να μετακινούν ένα παιχνίδι, ραβδί με φτερό ώστε οι γάτες να μπορούν να το καταδιώξουν, να το κυνηγήσουν και να το πιάσουν. Έδωσαν επίσης στα ζώα τους ένα παιχνίδι ποντίκι για να παίξουν μετά από κάθε “κυνήγι”, μιμούμενοι μια πραγματική ”σύλληψη”.

”Η μελέτη αυτή δείχνει ότι – χρησιμοποιώντας εντελώς μη επεμβατικές, μη περιοριστικές μεθόδους – οι κηδεμόνες μπορούν να αλλάξουν κάποια πράγματα στη συμπεριφορά του ζώου τους. Προηγούμενες έρευνες σε αυτόν τον τομέα επικεντρώθηκαν στην παρεμπόδιση της ικανότητας των γατών να κυνηγούν, είτε κρατώντας τες μέσα στο σπίτι είτε τοποθετώντας κολάρα, συσκευές και άλλα αντικίνητρα”, ανέφερε ο καθηγητής Robbie McDonald, του Πανεπιστημίου του Έξετερ.

Οι ερευνητές ταυτόχρονα σημείωσαν ότι δεν είναι σαφές ποια στοιχεία της πλούσιας σε κρέας τροφής οδήγησαν στη μείωση της κυνηγετικής δραστηριότητας των γατών αναφέροντας: ”Κάποια είδη τροφής για γάτες περιέχουν πρωτεΐνες από φυτικές πηγές, όπως η σόγια. Αυτό είναι πιθανό ότι παρόλο που οι τροφές αυτές να αποτελούν μια ”πλήρη διατροφή”, ενδέχεται να μην περιέχουν επαρκείς ποσότητες ενός ή περισσότερων μικροθρεπτικών συστατικών, με αποτέλεσμα οι γάτες να αναζητούν τροφή”, δήλωσε η ερευνήτρια Martina Cecchetti, που διεξήγαγε τα πειράματα, προσθέτοντας: ”Η παραγωγή κρέατος βέβαια εγείρει σαφείς κλιματικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες, επομένως ένα από τα επόμενα βήματα είναι να διαπιστώσουμε αν μπορούν να προστεθούν συγκεκριμένα μικροθρεπτικά συστατικά στο φαγητό των γατών ώστε να μειωθεί η όρεξή τους για κυνήγι. Σχεδιάζουμε επίσης να διερευνήσουμε εάν διαφορετικοί τύποι παιχνιδιού έχουν διαφορετικά αποτελέσματα και εάν ο συνδυασμός αυτών των δύο -διατροφής και παιχνιδιού- έχει καλύτερα αποτελέσματα.

Από την πλευρά του ο Adam Grogan, επικεφαλής της ομάδας άγριας ζωής στη φιλοζωική οργάνωση Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals (RSPCA) στη Μεγάλη Βρετανία, χαιρετίζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής ανέφερε: “Η RSPCA φροντίζει τόσο για τις γάτες όσο και για τα άλλα ζώα. Θέλουμε να δώσουμε συμβουλές στους κηδεμόνες γατών που θα ωφελήσουν τόσο τη γάτα τους όσο και την ευημερία των άλλων ζώων τα οποία εκείνη κυνηγάει. Παρέχουμε και εμείς εναλλακτικές λύσεις που είναι απλές και αποτελεσματικές και εύκολο να τις εφαρμόσουμε. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να παρέχετε στο κατοικίδιό σας εναλλακτικές μορφές διέγερσης. Αν η γάτα σας κυνηγάει ζώα για παιχνίδι, μπορεί να μην έχει αρκετή διέγερση. Ευτυχώς, αυτό είναι ένα από τα πιο εύκολα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Μπορείτε να της δώσετε περισσότερα παιχνίδια για γάτες (όπως φτερά, ποντίκια με μπαταρίες ή κορδέλες) ή να της δώσετε νέα πράγματα για να τα χρησιμοποιήσει και να τα εξερευνήσει, όπως ένα δέντρο για γάτες ή ένα άδειο κουτί από χαρτόνι.”

Συμπέρασμα

Τα δεδομένα λοιπόν, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δείχνουν ότι οι κηδεμόνες γάτων μπορούν να κάνουν μερικά μικρά και εύκολα βήματα για να βελτιώσουν πραγματικά την υγεία και την ευτυχία των κατοικίδιων ζώων τους καθώς και να βοηθήσουν την επιβίωση της άγριας ζωής.

Η απόφαση για αυτές τις εύκολα εφαρμόσιμες αλλαγές θα είναι μια νίκη για όλους, πουλιά, άλλα πλάσματα αλλά και για εμάς τους κηδεμόνες που αγαπούμε όλα τα ζώα και γενικά τη φύση.