Οι γάτες έχουν “μνήμη ελέφαντα”. Δεν θα ξεχάσουν ποτέ τη φορά που τους μιλήσαμε απότομα και υψώσαμε τη φωνή μας ή που δεν τους δώσαμε μια μπουκιά από το φαγητό μας. Θα θεωρήσουν ότι τις προδώσαμε και δεν πρόκειται να μας συγχωρήσουν ποτέ.

Ο σοφός λαός λέει “φύλαγε τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά”. Οπότε, αν θέλουμε να εξακολουθήσουμε να είμαστε ο αγαπημένος άνθρωπος των γατών μας, δεν πρέπει ποτέ να κάνουμε τα παρακάτω πράγματα:

– Να τις πιάσουμε από την ουρά ή να τις πατήσουμε: Η ουρά είναι ένα πολύ ευαίσθητο σημείο του σώματός τους και οι περισσότερες γάτες δεν θέλουν να τις αγγίζουν εκεί. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά σε γενικές γραμμές καλό είναι να αποφεύγουμε να τις χαϊδεύουμε στο συγκεκριμένο σημείο. Όπως επίσης είναι δύσκολο να μας εμπιστευτούν ξανά αν τις πατήσουμε. Δεν είναι κάτι που θα το κάνουμε επίτηδες, αλλά μπορεί να παραπατήσουμε, να μπλεχτούν στα πόδια μας και έτσι να γίνει το κακό. Η προδοσία και ο φόβος που θα νιώσουν είναι αναπόφευκτα συναισθήματα, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.

Πώς να ζητήσετε συγγνώμη από τη γάτα σας

Αν η γάτα σας σάς κρατάει μούτρα, δεν χρειάζεται να βυθιστείτε στις τύψεις.

– Να τις ξυπνήσουμε απότομα: Ο ύπνος είναι ιερός για όλους μας και ειδικά για τις γάτες, οι οποίες περνάνε πάνω από τη μισή τους μέρα στην αγκαλιά του Μορφέα. Αν τις ξυπνήσουμε απότομα, δεν πρόκειται να μας το συγχωρήσουν. Θα μας κοιτάνε για πάντα με αυτό το σνομπ βλέμμα τους ενώ εμείς θα τις παρακαλάμε για μια αγκαλιά. Μπορεί να μην το κάναμε επίτηδες. Μπορεί απλά να μας έπεσε ένα αντικείμενο από τα χέρια μας και να έκανε θόρυβο, ο οποίος όμως τις ξύπνησε. Για τις γάτες δεν έχει σημασία το “κατά λάθος” ή το “επίτηδες”. Σημασία έχει ότι ξύπνησαν χωρίς την θέλησή τους. Για να πούμε και την αλήθεια, σε κανέναν δεν αρέσει να τον ξυπνάνε με “βίαιο” τρόπο, οπότε ένα δίκιο θα τους το δώσουμε.

– Να τις αγκαλιάσουμε ενώ εκείνες δεν είναι σε ανάλογο mood: Μάλλον το ίδιο ισχύει και για εμάς, μόνο που εμείς πιθανότατα να το ξεχάσουμε πολύ σύντομα και να μην το κρατήσουμε “μανιάτικο”. Οι γάτες όμως δεν είναι σαν τους ανθρώπους. Είναι λίγο ντίβες και δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Οπότε, καλό είναι να παρατηρούμε τη γάτα μας για να καταλάβουμε αν είναι σε διάθεση για χάδια και φιλιά και ύστερα να την πλησιάσουμε για μια ζεστή αγκαλιά.

– Να υποτιμήσουμε τα διάφορα σημάδια που μας δείχνει: Οι γάτες πλησιάζουν κάποιον γιατί θέλουν κάτι να ζητήσουν. Μπορεί να νιαουρίζουν, να τρίβονται στα πόδια του ή να καθίσουν στην αγκαλιά του. Προσπαθούν με κάποιον τρόπο να πουν τι ακριβώς θέλουν. Ίσως είναι φαγητό, ίσως είναι λίγο ξύσιμο σε σημείο που δεν φτάνουν καλά, ίσως είναι απλά η αναζήτηση λίγης προσοχής και η απόδειξη αγάπης. Όσο και αν πολλοί πιστεύουν ότι οι γάτες είναι απόμακρες, εκείνες δεν θέλουν με τίποτα την μοναξιά και επιζητούν την παρέα – ανθρώπινη ή μη. Γι’ αυτό και η αδιαφορία εκ μέρους μας θεωρείται ασυγχώρητη. Δεν γίνεται αυτές να μας δίνουν τα πάντα κι εμείς να μην τους δίνουμε την απαραίτητη σημασία.

– Να αργήσουμε να καθαρίσουμε την αμμολεκάνη τους: Όλοι ξέρουμε πόσο καθαρά πλάσματα είναι οι γάτες. Μια βρώμικη αμμολεκάνη μπορεί να γίνει ο λόγος που θα μας “κρατήσει μούτρα”. Άρα, ας βάλουμε ένα πρόγραμμα και ας μην αργούμε να καθαρίζουμε την τουαλέτα τους, αν θέλουμε να τα πηγαίνουμε καλά μαζί τους.

– Να φέρουμε σπίτι άλλο κατοικίδιο ή καλεσμένο χωρίς προειδοποίηση και σωστή προετοιμασία: Ζήλια και άγχος. Αυτά είναι τα δύο συναισθήματα που θα νιώσουν οι γάτες στις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, να τις προετοιμάσουμε σωστά εάν θέλουμε να τα πάνε καλά με το νέο μέλος της οικογένειας ή με τον καλεσμένο μας.

Συνοψίζοντας

Οι αγαπημένες μας τετράποδες κυρίες έχουν έναν δικό τους, μοναδικό τρόπο να αντιλαμβάνονται τον κόσμο. Υπάρχουν πράγματα που τις γεμίζουν χαρά και άλλα που μπορεί να τις κάνουν να μας “ξεγράψουν” για ώρες ή και για μέρες. Ένα είναι σίγουρο: αν κάνουμε κάτι που θεωρούν ασυγχώρητο, θα μας κοιτάξουν βαθιά μέσα στην ψυχή με το διαπεραστικό τους βλέμμα, θα νιαουρίσουν – πιθανότατα λέγοντάς μας ότι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ – και θα αποχωρήσουν θεαματικά.