Μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, ονειρεύεστε να πάτε σπίτι και να αγκαλιάσετε τον αγαπημένο σας σκύλο. Κάθε απόγευμα που επιστρέφετε, είναι εκεί να σας υποδεχτεί.

Η πιο συνηθισμένη σκηνή είναι να ανοίγετε την πόρτα και να αρχίζουν οι κραυγές χαράς. Εσείς αρχίζετε τα “πού είσαι αγόρι μου”, “πού είναι το κορίτσι μου”, “πόσο μου έλειψες”, κλπ. Ο σκύλος σας χοροπηδάει, κλαίει, ίσως να αφήνει και λίγα τσίσα.

Την επόμενη και κάθε μέρα που θα περνάει, θα συμβαίνει το ίδιο, μέχρι να παρουσιαστούν οι εξής συμπεριφορές: Να αναπτύξει άγχος αποχωρισμού ή να αντιδρά με έντονο τρόπο κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι ή μπαίνει κάποιος επισκέπτης στο σπίτι.

Γιατί αντιδράει έτσι ο σκύλος;

Ο σκύλος είναι ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου και όποιος έχει υιοθετήσει έναν μπορεί να το επιβεβαιώσει. Είναι δίπλα του σε όλες τις στιγμές, σιωπηλός, να δίνει κουράγιο, να τον προκαλεί να παίξουν, να βγουν μια βόλτα να ξεσκάσουν και οι δύο. Όταν μένει μόνος του, απλά περιμένει να επιστρέψει ο άνθρωπός του σπίτι για να είναι ξανά μαζί. Ο σκύλος δεν μπορεί να ελέγξει τα συναισθήματά του, όταν ανοίγει επιτέλους η πόρτα και βλέπει τον κηδεμόνα του. Έχει τόσα να του πει και αφού δεν μπορεί να μιλήσει, χρησιμοποιεί όποιον τρόπο μπορεί για να τα εκφράσει.

Η γλώσσα του σώματος των σκύλων είναι γεμάτη ενέργεια και ένταση, κάθε φορά που επιστρέφει ο κηδεμόνας, ανεξάρτητα με το πόση ώρα έλειψε. Πολλές φορές όμως, αυτή η αντίδρασή του είναι και ο λόγος που υποφέρει από άγχος αποχωρισμού.

Ας δούμε πιο αναλυτικά πώς η χαρά που νιώθει όταν επιστρέφετε σπίτι σχετίζεται άμεσα με το πιο γνωστό πρόβλημα συμπεριφοράς του σκύλου σας:

To άγχος αποχωρισμού δημιουργείται λόγω της αίσθησης του σκύλου ότι θα τον εγκαταλείψετε. Αυτό μπορεί να έχει προκύψει από προηγούμενη εμπειρία που είχε ή από αισθήματα και καταστάσεις που δεν μπορεί να ελέγξει. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο σκύλος έχει ισχυρή διαίσθηση και καταλαβαίνει από τη συμπεριφορά μας πότε δεν πάει κάτι καλά.

Άρα, όταν ετοιμαζόμαστε να φύγουμε και του μιλάμε με ενοχές και θλίψη για την επερχόμενη αναχώρησή μας, θα καταλάβει πως κάποια συμφορά θα τον βρει. Και θα τη συνδέσει, λογικά, με το ότι φεύγετε από το σπίτι. Όση ώρα είναι μόνος, θα είναι σε απόγνωση, θα νιώθει αβεβαιότητα, μοναξιά και εγκατάλειψη. Αυτά θα τα εκφράσει με κλάμα, γάβγισμα και τρόπους να εκτονώσει όλα τα δυσάρεστα που νιώθει που μπορεί να είναι το γρατζούνισμα στην πόρτα, μάσημα στα έπιπλα και άλλες ευφάνταστες ζημιές.

Όταν επιστρέφετε, ίσως να μην έχετε καταλάβει όλα αυτά που έχει περάσει ο σκύλος ενώ λείπατε. Θα εκφράσετε τον ενθουσιασμό σας, με αγκαλιές, επιφωνήματα και χαρά. Ο τετράποδος φίλος σας θα το δει σαν λύτρωση και θα το γιορτάσει όσο περισσότερο μπορεί. Άρα αν το δούμε απλά έχουμε:

Φεύγετε: Κακό

Επιστρέφετε: Καλό

Έτσι κάπως δημιουργείται και συντηρείται το άγχος αποχωρισμό στον σκύλο. Φυσικά και υπάρχει τρόπος να το αντιμετωπίσετε και αν φερθείτε σωστά από την αρχή, ίσως να μην παρουσιαστεί καν.

Τελικά, ποιος είναι ο σωστός τρόπος να χαιρετάτε τον σκύλο σας;

Θα πρέπει να το κάνετε πρόβα κάποιες φορές μόνοι σας, να δείξετε χαρακτήρα, να ακούσετε τις συμβουλές των εκπαιδευτών και των κτηνιάτρων και να το πάρετε απόφαση. Όταν επιστρέφετε σπίτι, δεν χαιρετάτε τον σκύλο σας. Δεν κάνετε απολύτως τίποτα που να αφορά εκείνον, αλλά φέρεστε σαν να είναι αόρατος. Μπαίνετε μέσα, βγάζετε το παλτό και τα παπούτσια, αφήνετε κλειδιά και τσάντα, πλένετε τα χέρια σας και μετά γυρνάτε στον σκύλο σας. Τι έχει συμβεί σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα; Έχετε δώσει τον χρόνο και τον χώρο στον τετράποδο συγκάτοικό σας να δει την κατάσταση ψύχραιμα. Έχετε βγει από το κάδρο του “κάνουμε πάρτι όταν επιστρέφω σπίτι” και αφήνετε το κατοικίδιο να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Μόλις δείτε να ηρεμεί, να χαμηλώνει η ενέργειά του, δώστε του μια λιχουδιά, χαϊδέψτε τον, δείξτε του ότι κι εσείς χαίρεστε που συναντηθήκατε ξανά, αλλά με ήρεμο τρόπο.

Το ίδιο θα πρέπει να κάνετε και πριν φύγετε από το σπίτι. Μην του μεταδώσετε τις ενοχές και τις τύψεις που τον αφήνετε μόνο. Βγείτε μια καλή βόλτα νωρίτερα, τσεκάρετε ότι έχει επαρκές νερό και φαγητό, αν πλησιάζει το επόμενο γεύμα του, και αφήστε ένα παιχνίδι για να εκτονώσει την ενέργειά του.

Κοινώς, κάντε σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Ο σκύλος θέλει να νιώσει σταθερότητα και σιγουριά, κάτι που δυσκολεύει όταν έχετε έντονες αντιδράσεις. Μπερδεύεται με το να σας βλέπει να τον αποχαιρετάτε ή να τον χαιρετάτε με πομπώδεις συμπεριφορές.

Αυτή τη λογική θα πρέπει να την υιοθετήσετε και σε άλλες περιστάσεις, όπως όταν συναντάτε γάτες στη βόλτα με τον σκύλο, όταν πέφτουν αστραπές και βεγγαλικά. Ο χνουδωτός σας συγκάτοικος θα μάθει μέσα από αυτές τις αντιδράσεις να διαχειρίζεται τον ενθουσιασμό του κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι ή βλέπει κάποιον επισκέπτη.

Μην απογοητευτείτε αν δεν το καταφέρετε με την πρώτη φορά. Σε γενικές γραμμές, είναι πιο εύκολο να το επιτύχετε όταν ο σκύλος δεν έχει παρουσιάσει άγχος αποχωρισμού. Ίσως να χρειαστείτε τη βοήθεια ενός εκπαιδευτή, αν ήδη υποφέρει από στρες, αλλά και στην περίπτωση που δείτε ότι δεν είναι αποτελεσματική η μέθοδος που ακολουθείτε.