Πολλοί κηδεμόνες μαθαίνουν στον σκύλο τους μια σειρά από εντολές, για να βελτιώσουν τη συμπεριφορά του, αλλά και τη σχέση και την επικοινωνία μαζί του. Άλλες είναι περισσότερο χρήσιμες, άλλες λιγότερο. Υπάρχει μία όμως, που μπορεί στην κυριολεξία να του σώσει τη ζωή.

Πρόκειται για την εντολή “Περίμενε”, η οποία συνήθως έρχεται μετά από άλλες, όπως το “Κάτσε”, το “Μείνε” ή το “Άσ’το”. Όλες εξυπηρετούν κάποιους σκοπούς στην καθημερινότητα του σκύλου στο σπίτι, στη βόλτα, στην κοινωνικοποίησή του και φυσικά στην ασφάλειά του.

“Μείνε” VS “Περίμενε”

Στην πρώτη περίπτωση ζητάμε από τον σκύλο μας να κάνει κάτι για αρκετή ώρα, να βολευτεί στο “Μείνε” και να μας περιμένει. Στο “Περίμενε” ξέρει ότι του κόβουμε τη φόρα για λίγο και περιμένει από να του δώσουμε την έγκριση για να προχωρήσει. Το “Μείνε” αρκετοί κηδεμόνες το χρησιμοποιούν όταν φεύγουν από το σπίτι και λένε στον σκύλο τους ότι θα επιστρέψουν.

Τι σημαίνει η εντολή “Περίμενε”

Οι σκύλοι λειτουργούν με βάση των ερεθισμάτων που υπάρχουν γύρω τους, όπως το φαγητό, τα άλλα ζώα και οι άνθρωποι. Ουσιαστικά είναι ένα θέμα προτίμησης που ξεκινάει από τα ένστικτά τους και κάποιες φορές οι αντιδράσεις τους ίσως να μην είναι κατανοητές στους κηδεμόνες τους. Για παράδειγμα, πολλοί κοιτάμε με απορία τα σκυλιά μας όταν πλησιάζουν σε κάδους και επιχειρούν να φάνε κάτι από εκεί. Για αυτά τα αποφάγια είναι κάτι δελεαστικό.

Όταν ζητάμε από τον σκύλο μας να περιμένει, είναι επειδή στιγμιαία δεν θέλουμε, δεν πρέπει ή δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι εντάξει να κάνει μία κίνηση. Αυτό μπορεί να είναι:

1. Να βγει από την πόρτα

2. Να μπει στο ασανσέρ

3. Να βγει από το αυτοκίνητο

4. Να φύγει στον δρόμο

Σε πολλές περιπτώσεις η συμπεριφορά ενός σκύλου μπορεί να απρόβλεπτη, όπως όταν είναι κουτάβι και έχει ανεξέλεγκτη χαρά, όταν δεν έχει βγει αρκετή βόλτα και θέλει κι άλλο, όταν έχει μείνει αρκετή ώρα χωρίς βόλτα. Τότε μπορεί να φύγει από κοντά μας, καθώς αυτό που συμβαίνει μπροστά του είναι πιο ισχυρό ερέθισμα από την παρουσία μας. Δηλαδή η περιέργεια, ο φόβος, η οσμή κερδίζουν την προσοχή του και αν δεν είναι εκπαιδευμένος, απλά θα φύγει. Βέβαια, ακόμη κι αν έχει κάνει εκπαίδευση, πάντα υπάρχει περίπτωση να φύγει από κοντά μας.

Εκεί έρχεται η σημασία και η δύναμη της λέξης “Περίμενε” που πρέπει να μάθουμε στον σκύλο μας. Σκεφτείτε το παρακάτω σκηνικό: Πάτε την καθημερινή βόλτα και στην πολυκατοικία υπάρχουν και άλλα σκυλιά. Αν ένα από αυτά είναι επιθετικό ή δεν τα πάει καλά με το δικό σας, τότε μπορεί να μην προλάβετε έναν σκυλοκαβγά σε έναν τόσο μικρό χώρο όπως το ασανσέρ.

Η αρχή μπορεί να γίνει από τις πρώτες μέρες

Μία ακόμη εφαρμογή που έχει η εντολή “Περίμενε” είναι στο φαγητό, πριν πάει να ορμήσει ο σκύλος στο μπολ ή την λιχουδιά. Είναι η κατάλληλη στιγμή που μπορούμε να του διδάξουμε καλούς τρόπους και να περιμένει να αφήσουμε κάτω το μπολ, ή να βάλουμε την ποσότητα του φαγητού που θέλουμε, χωρίς να έχουμε τη μουσούδα του να μυρίζει και να γλείφει.

Πώς μπορείτε να μάθετε στον σκύλο σας το “Περίμενε”

Αν θέλετε να προσπαθήσετε να το κάνετε μόνοι σας, πριν συμβουλευθείτε κάποιον εκπαιδευτή, κάντε τα εξής:

1. Χρησιμοποιήστε λίγο από το φαγητό του ή αν δεν τον συγκινεί ιδιαίτερα, κάποια λιχουδιά.

2. Βάλτε τον να κάτσει, πείτε του “Μπράβο” και επιβραβεύστε τον με λίγο από το φαγητό που έχετε στο χέρι σας, αμέσως μόλις το κάνει.

3. Βάλτε φαγητό στο χέρι σας, φέρτε το στο ύψος των αγκώνων σας και πείτε του “Περίμενε”. Κάντε όσες επαναλήψεις χρειάζεται- ίσως χρειαστούν και διαλείμματα. Την πρώτη φορά που θα περιμένει και δεν πλησιάσει το φαγητό, πείτε του “Μπράβο” και επιβραβεύστε τον πάλι με λίγο φαγητό.

4. Σταδιακά κατεβάζετε το φαγητό προς το πάτωμα ενώ θα του ζητάτε να περιμένει. Σε κάθε επιτυχία θα τον επιβραβεύετε.

Στη μεγάλη εικόνα, αυτό μπορούμε να το εφαρμόσουμε και όταν θα βρει κάτι στον δρόμο και θα πάει να το φάει. Εκεί θα τον σταματήσουμε λέγοντας τη λέξη και, ίσως, τον αποτρέψουμε από το να φάει κάτι επικίνδυνο. Ξεκινώντας από μικρούς χώρους με ελεγχόμενα ερεθίσματα, όπως το σπίτι μας, μπορούμε να κάνουμε πολλή εξάσκηση στην εντολή αυτή και να μάθει ο σκύλος να λειτουργεί έτσι. Μόλις βλέπει δηλαδή μπολ φαγητού, να περιμένει ή να μας κοιτάει για να του πούμε ότι είναι ΟΚ να φάει. Φυσικά και δεν θα αφήσουμε τον σκύλο μας νηστικό και ούτε πρόκειται για άσκηση εξουσίας στον σκύλο. Είναι όμως μια προεργασία για τους κινδύνους που θα συναντήσει εκτός ελεγχόμενου χώρου.

Σε έναν ιδανικό κόσμο, ο σκύλος θα πρέπει να περιμένει από μόνος του, επειδή όμως δεν μπορεί να το μάθει, μπορούμε να το χτίσουμε μαζί του ως συνήθεια. Να δώσουμε δηλαδή στον σκύλο μας να καταλάβει τι θέλουμε από εκείνον και μόλις συμβεί αυτό, να το εξασκούμε τακτικά.